Hersenmist

Hersenmist

Nu veel mensen en kinderen hele dagen achter hun beeldscherm doorbrengen komt er een fenomeen de kop opsteken “HERSENMIST”. Een geinige naam voor iets wat al zo oud is als de mensheid. Ik lees op het internet verhandelingen over de fysieke en mentale oorzaken. Maar graag wil ik vanuit de energetische hoek mijn verklaring over de mist met jullie delen.

Van veel cliënten hoor ik dat ze zelfs niet meer scherp zien. Letterlijk mistig. Wat is er aan de hand? Ons fysieke lichaam wordt aangestuurd door het menselijk energiesysteem. We noemen het nu even het bewustzijn. Dit bewustzijn is wie we zijn, waar we mee voelen, denken enz. Als ik naast mijn fysieke lichaam ga staan werkt het nog steeds. In tegenstelling tot mijn fysieke lichaam, wat als een slappe pop in de stoel zit. Ik echter, naast mijn fysiek is springlevend.

Op het moment dat wij langdurig iets moeten doen wat we niet fijn vinden beginnen we steeds verder met ons bewustzijn weg te gaan van dat wat we niet fijn vinden. Je zou het in de metafoor van het huis kunnen plaatsen dat je op de 1e verdieping gaat zitten of zelfs op zolder. Je kunt je zelfs terugtrekken tot op het dak.  Weg van wat we niet fijn vinden zorgt er voor dat we in het hier en nu niet meer scherp zijn. Je zit als het ware te dagdromen. Je focus is weg. Je loopt ergens heen maar hebt geen idee meer waarom. Je voelt je een soort zombie.

Als je elke dag in die situatie verkeerd en steeds meer tegenzin krijgt om achter je computer te gaan zitten wordt het bewonen van je 1e verdieping een ingesleten patroon. Je blijft als het ware steeds verder uit begane grond.

Kinderen die bij een repetitie een black-out krijgen leg ik het volgende aan uit. Je hebt 2 hersenhelften. De ene helft is je chill plekje. Daar is je hangmat in een wereld die je heerlijk vind. Kan een strand zijn, een bos, een tuin. Net wat je fijn vind. Ik laat ze dan naar die plek gaan met hun aandacht. Dat kunnen ze prima. Dan begeleid ik ze naar de brug die naar de andere hersenhelft gaat. De kant waar de geweldigste computer staat die je maar kunt bedenken. Als je de brug over steekt sta je bij je supercomputer. Als je moet studeren ga je daar voor zitten en download alle informatie die je nodig hebt. Daarna kun je teruggaan naar je chill plek om weer uit te rusten. Als je dan de volgende dag op school de informatie nodig hebt en je bent zenuwachtig, of wordt door de rest van de klas zenuwachtig gemaakt omdat je hun energie ook voelt, kom je terecht in je chill-plek. Daar trek je je terug als het niet fijn meer is in je lijf. Je pakt je papieren, sluit je ogen, en gaat over de brug naar je supercomputer. Je gaat er zitten en opent je ogen voor de vragen die je moet beantwoorden. Die zitten allemaal in je supercomputer dus succes gegarandeerd.

Op het moment dat iemand dus een black-out krijgt zit hij aan de verkeerde kant in zijn hoofd en op de verkeerde frequentie van het energiesysteem. Om weer terug te keren in je focus moet je dus landen. Weer terug in je fysieke lichaam zakken. Van de 1e verdieping van het metaforische huis naar de begane grond. Je kunt dat met de kindervisualisatie doen. Of je fysieke lichaam even aan het werk zetten. Zet een trommel CD op of sla op een trommel. Beweeg je voeten. Span je lichaam aan en laat los. Trim op de plaats of ga buiten rennen. Beweeg je lijf. Laat het stromen. Adem diep in en uit. Laat alle vastgelopen energie los. Leef! En voila, de mist trekt op. Je bent er weer.

Mocht het een chronisch probleem geworden zijn dan kun je beter even hulp zoeken om de landing weer in orde te krijgen naar de begane grond. In 1 sessie sta je weer op je voeten!

Met warme groet,

Marianne Looij